De Amsterdam Marathon zondag 19 oktober 2008.
Samengevat:
Doel voor de marathon: ontspannen lopen in een tempo van 6 minuut de kilometer,
en vooral heel blijven.
Voorbereiding: duurlopen, aantal kilometers per week; goed. Tempo hardheid en intensiteit: zeer minimaal. Trainingsperiode van drie maanden: goed.
Resultaat: snelheid niet kunnen lopen want na 21. km. punt ging dit al van 6 naar 7 minuten. Een enorm verval en zeer jammer, maar het lopen ging wel als een diesel door en er kwamen geen problemen. Lichte spierpijn na afloop, maar verder niets geen vervelende gevolgen als b.v. blaren etc. De patat traditie was weer zeer gezellig en smaakt toch beter dan patat op een ander willekeurig moment.
Doel na de marathon: fit blijven zoals op dit moment, inschrijven voor Utrecht, Rotterdam of Leiden en wellicht meer trainingsarbeid op de tempowisselingen en tempohardheid.
tekst bij foto:
Arie, Elsbeth en Lia voor de start. ->>>
Beste lezer van het clubblad en de site,
Het zit er weer op, nummer 26 zit in het bakkie.
Een marathon in de hoofdstad waar ik met plezier aan terugdenk.
Na Rotterdam besloot ik van de zomer om mezelf in te schrijven voor Amsterdam. Ik voelde me goed en kreeg weer zin in de lange afstanden.
Thuis werd alles goed gecoördineerd door Wim Verhage, die zijn trainingskilometers onderhoudt door vaak een marathonafstand af te leggen. Zoals gezegd komt Wim dan bij ons thuis waardoor ik de lange duurlopen kon doen. Aan Wim heeft het dan ook niet gelegen….
Wim geeft aan dat ik meer met de fotograaf bezig ben dan met het lopen. Zal dat het dat toch zijn? Ik stop inderdaad best weleens bij b.v vrienden( met fototoestel) of mijn ouders en ja, dat is een verschil met vroeger.
Ik neem de tijd hiervoor en heb het ook best wel nodig. Even wat drinken, even kort een babbel: gaat het goed, voel je je goed, je ziet er nog goed uit, etc. etc.
Piet op de fiets mee, die alleen maar hoeft te kijken met een blik van…………… nu al naar 7 minuut de kilometer?? Ja, het plan was goed. Na Rotterdam besloten om meteen 6 minuut de kilometer te gaan lopen om zo in gelijkmatig tempo naar de 4.20 en maximaal 4.30 te lopen.
In Rotterdam werd het een gevecht, misselijk en niet een lekker tempo kunnen lopen. In Amsterdam , geen gevecht, niet misselijk, maar geen tempo vast kunnen houden.
Ook dat gebeurt, maar is helemaal te herleiden naar de niet gelopen tempo’s.
Heel blijven is natuurlijk erg belangrijk en besef ik altijd erg goed, maarzo traag te lopen had ik van te voren niet bedacht.
Los daarvan blijft het een prachtige afstand, welke ik enorm graag loop en waar ik me goed bij voel ook tijdens de wedstrijd. Met jezelf zoiets beleven blijft een kick. Het lichaam, de geest, man wat is het machtig dit gevoel door je bassie te voelen.
In Amsterdam is de finish in het stadion waar ik aan de kant werd geblazen door de lopers van de halve marathon lopers maar waar het kippenvel tot over je kruin komt…………… ratels klonken, geschreeuw door Piet, Mien, Arie en Elsbeth ( binnen in 4.15 minuten en dat voor de eerste keer, Elsbeth, wauw!) Ik zie het allemaal boven mij en maak een vreugdedans.
Fred in de bocht op de tribune en Gerwin, al twee uur!! binnen in het finishvak, het geeft je het gevoel van goed presteren! En dan die lach van Arjanne, ook een loper in de dop.
Iets wat je met elkaar beleefd en wat niet alleen komt door je eigen sportprestatie maar ook door Robey’s lopers die door de hele stad staan en ver in de polder je aanmoedigen.
Ouders en Janneke in Ouderkerk, Marianne en René op 25 kilometer, Etienne en Gert Jan ergens in de hoofdstad, Mien, Arjanne en Arja op 15 en 29 kilometer, Franka op de 10 kilometer, Fred en Gerwin in het stadion….. geweldig, jullie zijn kanjers!
Gerwin liep onder de 3 uur, van de andere lopers ook goede berichten, Peter, Albert, Rob en natuurlijk Arie en Elsbeth.
Ook de halve marathon mensen druppelden binnen met sms.en van Ageeth, goede berichten van Jan ( in voorbereiding voor NY) Erick kwamen we ook tegen op het finishterrein. Hij had het zwaar gehad, maar een goede tijd gelopen.
Een sms van Wim uit canada: 3.43 minuten. Ook weer een marathon, op naar de 100 !!!!!!
Zoals velen weten is het na afloop patat en bier bij ons thuis waar we met elkaar weer hebben genoten van alle verhalen wat ieder meemaakt die dag.
De patat en het bier zijn een beloning voor ieder, supporter of loper
Tekst bij foto: lopers van de halve en de hele trots op de foto.
Het was weer een mooie dag met mooie herinneringen. Op naar de volgende…………
( en dan bedoel ik geen wandelvierdaagse, broertje)
Groet Lia.